රොබින්ලාගේ සෙල්ලම්

පුංචි කාලෙ කතාවකින්ම බ්ලොග් "කතා" ටික අරඹන්න හිතුන. 70 ,80 ගනන්වල ඉපදුන ළමයින්ට දැන් කලෙ ළමයින්ට වඩා රසවත් ළමාකාළයක් තිබුනු බව තමා ම‍ගේ නම් අදහස.දැන් ළමයින්ට වගේ video games වත් computers වත් අපිට තිබුනෙ නෑනෙ. හැබැයි මම උපදින්න කලින් ඉදලම අපෙ ගෙදර රෑප පෙට්ටියක්නම් තිබුන. කළු සුදු සෝනි රෑපවහිනියක් මට අවුරුදූ 3ක් 4ක් විතර වෙනකන් අපේ ගමට විදුලිය තිබුනේ නෑ. අපි රූපවාහිනිය බැලුවෙ කාර් බැටරියකින්. ගෙදර එලිය කලේ පැට්‍රෝල්මැක්ස් ලාම්පුවකින්. කළු සුදු රූපවාහිනිය වටේ ඉදගන දොස්තර හොඳ හිත,හා හා හරි හාව,ගලිවර්ගේ අපුරු චාරිකා,රොබින් හුඩ් වගේ කතා බලපුහටි මට තාමත් මතකයි.
දකින දේවල් සෙල්ලමට හරවගන  ඒවා රඟ දක්වන එක තමයි ඒ කාලේ අපේ පුරුද්ද. ඉතින් රොබින් හුඩ් ලාගේ  දස්කම් විස්කම් එහෙම දැකපු අපිත් කලේ පේර කො‍ටුවලින් අපිටත් වඩා උස දුනු හදාගන දෙපත්තකට බෙදිල රොබින්හුඩ් සෙල්ලම කරන එක. ඒකත් හොරා පොලිස් සෙල්ලම වගෙ තමා වෙනස පාවිච්චි වෙන්නෙ දුනු ඊතල. ඊතල  උල් කරපු කෝ‍ටුම තමා "අපි" කියලා මම කිව්වෙ මමයි මගෙ ඥාති සහොදරයො ටිකයි  මම තමයි ඔය කාලෙ හිටපු බාලයා. මාව සෙල්ලමට ගන්න උනත් අනිත් කට්ටිය එච්චර කැමතිනෑ. වැඩි හිටියො ඔය නංගිවත් සෙල්ලමට ගන්න කියල කරන තර්ජන නොවෙන්න මාව ඔය සෙල්ලම් වලට සම්බන්ධ කරගන්න උවමනාවක් තිබුනෙ නෑ කාටවත්.
ඔන්න කොහොමින් කොහමහරි මාත් බලෙන්ම සෙල්ලමට යනව,දුන්න මටත් වඩා ලොකුයි.එක එක් කෙනා දැන් තමන්ට රොබින් හුඩ් චරිත වල එන නම් දාගන්නව. එකම ගැහැණු ළමය නිසා රණ්ඩුවකින් තොරවම මට "මැරියන්"නම හම්බ වෙනව.

ඊට පස්සෙ වත්ත පිටිපස්සෙ ඔය ගස් ගල් උඩ තමා සෙල්ලම යන්නෙ. කට්ටිය කරන්නෙ සෙල්ලම පටන් ගද්දිම මාව ගහක් උඩින් ඉන්දනව. ඊට පස්සෙ අයියල එයලගෙ සෙල්ලම කරගන යනවා.කඩු සටන් දුනු සටන් ගොඩකට පස්සෙ සෙල්ලම ඉවර උනාම අවිත් මාව ගහෙන් බිමට අරගන්නව.මගෙ හිතේ මම ගහ උඩට වෙල ඉන්න එක තමා සෙල්ලමේ මගෙ කොටස කියල. වැඩි දවසක් ගියෙනෑ අපේ නැන්ද කෙනෙක් ඔක දැකල අයියලට හොදටම දෙහි කැපුව. දැන් ඉතින් මාව ගහ උඩ තියල සෙල්ලම් කිරීම තහනම්. අයියල මෙකට හොද විසදුමක් ගෙනාව. අළුත්ම විසදුමට අනුව මමත් සෙල්ලම් කරනව.හබැයි සතුරො මුලින්ම අල්ලගන ගිහින් පේරගහේ , වැල් වලින් ගටගහන්නෙ මාව. හබැයි සෙල්ලම ඉවර වෙන්න ඔන්න මෙන්න කියල තියනකන් මාව නෙමේ අපෙ පිලේ එක්කෙනෙක්වත් අවිත් බෙරගන්නෙ. ඉතින් හැමදාම මුළු සෙල්ලම පුරාම මැරියන් හිටියෙ හිරේ.